بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ الطُّورِ

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر؛ سوگند به كوه طور،

وَ كِتابٍ مَسْطُورٍ

و كتابى كه نوشته شده،

فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ

در صفحه‌اى گسترده،

وَ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ

و سوگند به «بيت المعمور»،

وَ السَّقْفِ الْمَرْفُوعِ

و سقف برافراشته،

وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ

و درياى مملو و برافروخته،

إِنَّ عَذابَ رَبِّكَ لَواقِعٌ

كه عذاب پروردگارت واقع مى‌شود،

ما لَهُ مِنْ دافِعٍ

و چيزى از آن مانع نخواهد بود!

يَوْمَ تَمُورُ السَّماءُ مَوْراً

(اين عذاب الهى) در آن روزى است كه آسمان به شدت به حركت درمى‌آيد،

وَ تَسِيرُ الْجِبالُ سَيْراً

و كوه‌ها از جا كنده و متحرك مى‌شوند!

فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ

واى در آن روز بر تكذيب‌كنندگان،

الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ

همانها كه در سخنان باطل به بازى مشغولند!

يَوْمَ يُدَعُّونَ إِليٰ نارِ جَهَنَّمَ دَعًّا

در آن روز كه آنها را بزور به سوى آتش دوزخ مى‌رانند!

هذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِها تُكَذِّبُونَ

(به آنها مى‌گويند:) اين همان آتشى است كه آن را انكار مى‌كرديد.

أَ فَسِحْرٌ هٰذا أَمْ أَنْتُمْ لا تُبْصِرُونَ

آيا اين سحر است يا شما نمى‌بينيد؟!

اصْلَوْها فَاصْبِرُوا أَوْ لا تَصْبِرُوا سَواءٌ عَلَيْكُمْ إِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

در آن وارد شويد و بسوزيد؛ مى‌خواهيد صبر كنيد يا نكنيد، براى شما يكسان است؛ چرا كه تنها به اعمالتان جزا داده مى‌شويد!

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ نَعِيمٍ

ولى پرهيزگاران در ميان باغهاى بهشت و نعمتهاى فراوان جاى دارند،

فاكِهِينَ بِما آتاهُمْ رَبُّهُمْ وَ وَقاهُمْ رَبُّهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ

و از آنچه پروردگارشان به آنها داده و آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است شاد و مسرورند!

كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

(به آنها گفته مى‌شود:) بخوريد و بياشاميد گوارا؛ اينها در برابر اعمالى است كه انجام مى‌داديد!

مُتَّكِئِينَ عَليٰ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ

اين در حالى كه بر تختهاى صف‌كشيده در كنار هم تكيه مى‌زنند، و «حور العين» را به همسرى آنها درمى‌آوريم!

وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ ما أَلَتْناهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهِينٌ

كسانى كه ايمان آوردند و فرزندانشان به پيروى از آنان ايمان اختيار كردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق مى‌كنيم؛ و از (پاداش) عملشان چيزى نمى‌كاهيم؛ و هر كس در گرو اعمال خويش است!

وَ أَمْدَدْناهُمْ بِفاكِهَةٍ وَ لَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ

و همواره از انواع ميوه‌ها و گوشتها- از هر نوع كه بخواهند- در اختيارشان مى‌گذاريم!

يَتَنازَعُونَ فِيها كَأْساً لا لَغْوٌ فِيها وَ لا تَأْثِيمٌ

آنها در بهشت جامهاى پر از شراب طهور را كه نه بيهوده‌گويى در آن است و نه گناه، از يكديگر مى‌گيرند!

وَ يَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ

و پيوسته بر گردشان نوجوانانى براى (خدمت) آنان گردش مى‌كنند كه همچون مرواريدهاى درون صدفند!

وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَليٰ بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ

در اين هنگام رو به يكديگر كرده (از گذشته) سؤال مى‌نمايند؛

قالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنا مُشْفِقِينَ

مى‌گويند: «ما در ميان خانواده خود ترسان بوديم (مبادا گناهان آنها دامن ما را بگيرد)!

فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنا وَ وَقانا عَذابَ السَّمُومِ

اما خداوند بر ما منت نهاد و از عذاب كشنده ما را حفظ كرد!

إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ

ما از پيش او را مى‌خوانديم (و مى‌پرستيديم)، كه اوست نيكوكار و مهربان!»

فَذَكِّرْ فَما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِكاهِنٍ وَ لا مَجْنُونٍ

پس تذكر ده، كه به لطف پروردگارت تو كاهن و مجنون نيستى!

أَمْ يَقُولُونَ شاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ

بلكه آنها مى‌گويند: «او شاعرى است كه ما انتظار مرگش را مى‌كشيم!»

قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ

بگو: «انتظار بكشيد كه من هم با (شما انتظار مى‌كشم شما انتظار مرگ مرا، و من انتظار نابودى شما را با عذاب الهى)!»

أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلامُهُمْ بِهٰذا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طاغُونَ

آيا عقلهايشان آنها را به اين اعمال دستور مى‌دهد، يا قومى طغيانگرند؟

أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لا يُؤْمِنُونَ

يا مى‌گويند: «قرآن را به خدا افترا بسته»، ولى آنان ايمان ندارند.

فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كانُوا صادِقِينَ

اگر راست مى‌گويند سخنى همانند آن بياورند!

أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخالِقُونَ

يا آنها بى هيچ آفريده شده‌اند، يا خود خالق خويشند؟!

أَمْ خَلَقُوا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بَلْ لا يُوقِنُونَ

آيا آنها آسمانها و زمين را آفريده‌اند؟! بلكه آنها جوياى يقين نيستند!

أَمْ عِنْدَهُمْ خَزائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ

آيا خزاين پروردگارت نزد آنهاست؟! يا بر همه چيز عالم سيطره دارند؟!

أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطانٍ مُبِينٍ

آيا نردبانى دارند (كه به آسمان بالا مى‌روند) و بوسيله آن اسرار وحى را مى‌شنوند؟! كسى كه از آنها اين ادعا را دارد دليل روشنى بياورد!

أَمْ لَهُ الْبَناتُ وَ لَكُمُ الْبَنُونَ

آيا سهم خدا دختران است و سهم شما پسران (كه فرشتگان را دختران خدا مى‌ناميد)؟!

أَمْ تَسْئَلُهُمْ أَجْراً فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ

آيا تو از آنها پاداشى مى‌طلبى كه در زير بار گران آن قرار دارند؟!

أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ

آيا اسرار غيب نزد آنهاست و از روى آن مى‌نويسند؟!

أَمْ يُرِيدُونَ كَيْداً فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ

آيا مى‌خواهند نقشه شيطانى براى تو بكشند؟! ولى بدانند خود كافران در دام اين نقشه‌ها گرفتار مى‌شوند!

أَمْ لَهُمْ إِلهٌ غَيْرُ اللَّهِ سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ

يا معبودى غير خداوند دارند (كه قول يارى به آنها داده)؟! منزه است خدا از آنچه همتاى او قرار مى‌دهند!

وَ إِنْ يَرَوْا كِسْفاً مِنَ السَّماءِ ساقِطاً يَقُولُوا سَحابٌ مَرْكُومٌ

آنها (چنان لجوجند كه) اگر ببينند قطعه سنگى از آسمان (براى عذابشان) سقوط مى‌كند مى‌گويند: «اين ابر متراكمى است!»

فَذَرْهُمْ حَتَّي يُلاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ

حال كه چنين است آنها را رها كن تا روز مرگ خود را ملاقات كنند؛

يَوْمَ لا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ

روزى كه نقشه‌هاى آنان سودى به حالشان نخواهد داشت و (از هيچ سو) يارى نمى‌شوند!

وَ إِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذاباً دُونَ ذٰلِكَ وَ لٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ

و براى ستمگران عذابى قبل از آن است (در همين جهان)؛ ولى بيشترشان نمى‌دانند!

وَ اصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنا وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ

در راه ابلاغ حكم پروردگارت صبر و استقامت كن، چرا كه تو در حفاظت كامل ما قرار دارى! و هنگامى كه برمى‌خيزى پروردگارت را تسبيح و حمد گوى!

وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ إِدْبارَ النُّجُومِ

(همچنين) به هنگام شب او را تسبيح كن و به هنگام پشت كردن ستارگان (و طلوع صبح)!